Do treningu siłowego potrzebujesz określonego sprzętu, do którego zalicza się m.in. olimpijski gryf. To specjalny rodzaj drążka, który umożliwi Ci wykonywanie wielu ćwiczeń, podczas których zaangażujesz dużą grupę mięśni. Jaki rodzaj najlepiej wybrać?
Jeżeli chcesz ćwiczyć ze sztangami, potrzebujesz do ich zbudowania specjalistycznych drążków, które stanowią olimpijskie gryfy – pręty służące do zakładania wybranych obciążeń. Im większa średnica gryfu, tym jego wyższa wytrzymałość.
Na co zwrócić uwagę kupując olimpijski gryf?
Najważniejsza jest średnica, która decyduje o komforcie ćwiczeń. Porządny gryf powinien mieć minimalną grubość przynajmniej 28 mm, choć szersze też się sprawdzą. Przy mniejszej średnicy drążek utraci wygodę uchwytu oraz wytrzymałość, która jest kluczowa podczas obciążeń pręta. Zbyt duża z kolei może powodować problemy ze stabilnością chwytu. Zaleca się, by olimpijski gryf dla mężczyzn miał średnicę 28-30 mm, a dla kobiet – 25 mm. Gryfy o większej średnicy są już przeznaczone dla zaawansowanych, do takich ćwiczeń jak martwy ciąg czy wyciskanie na leżąco.
Kształt gryfu nie pozostaje bez znaczenia. Prosty czy łamany drążek są przeznaczone do innego rodzaju ćwiczeń. W przypadku osób początkujących warto zwrócić uwagę na gryf łamany – jest bardziej komfortowy dla nadgarstków. Każdy z nich jednak ma swoje zalety.
Proste drążki idealnie sprawdzają się w przypadku ćwiczeń wzmacniających ramiona, np. podczas wyciskania na klatkę i barki, ale również przy ćwiczeniach związanych z martwym ciągiem. Gryfy łamane odciążają nadgarstki, za to mocniej angażują mięśnie – w szczególności bicepsy.
Olimpijski gryf – co jeszcze jest ważne?
Długość drążka i jego waga mają znaczenie – decyduje o możliwościach treningowych i osiąganiu założonych rezultatów. Sztanga męska powinna ważyć 20 kg i mieć 220 cm długości, a damska – 15 kg i prezentować około 200 cm długości. Zwróć uwagę na wskaźnik PSI, który mówi o tym, jaka jest największa siła, która może oddziaływać na sprzęt, nie powodując jego uszkodzenia. Im wyższy wskaźnik PSI, tym większy ciężar możesz założyć na gryf. Zwykle powinno to być 190 000 PSI, jeśli jednak wskaźnik jest wyższy, gwarantuje już wysokiej jakości, mocną stal.
Kolejnym ważnym elementem są rękawy gryfu olimpijskiego, które zapewniają prawidłową pracę ciężaru na sztandze. Do wyboru masz tuleje i łożyska. Pierwsze dają płynne poruszanie, jednak pręt nie będzie reagował na uchwyt użytkownika, dlatego tuleje wybiera się, gdy stabilizacja ciężaru jest kluczowa. Łożyska, a w zasadzie ich rodzaj oraz ilość przesądzają o płynności obracania się gryfu wokół własnej osi. Zastosowanie więc takiego rękawa zaleca się głównie do treningów obejmujących podrzuty czy rwanie.
Kluczowe jest również pokrycie sztangi olimpijskiej oraz to, jak jest ryflowana, ponieważ dzięki temu zwiększa się jej przyczepność. Standardowe mają nacięcia o głębokości 1,2 mm, agresywne 1,5 mm, a bardziej zaawansowane powyżej 1,5 mm i są stosowane głównie w gryfach służących do wyciskania bądź martwego ciągu. Gryf olimpijski może nie mieć pokrycia, co wiąże się z ryzykiem jego mniejszej odporności na korozję, choć zachowuje swoje ryflowanie. Pokryte drążki mają oksydacyjną lub cynkowaną warstwę uchwytu. Pierwsza z czasem może się ścierać, druga prezentuje najbardziej wytrzymałe pokrycie.